عکس هاو مطالبی از دهشک - شهرک دهشک(ده اشکانیان) بزن آباد (برزو آباد)

} } document.onmousedown=noRightClick عکس هاو مطالبی از دهشک - شهرک دهشک(ده اشکانیان) بزن آباد (برزو آباد)

مردم دنیا در کار دنیا دو گونه‏اند : آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازمانده‏اش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان . پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد . و آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند ، پس بى آنکه کار کند بهره وى را از دنیا بسوى او تازد ، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده ، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست . [نهج البلاغه]

نوشته شده توسط: سینا

شنبه 87 تیر 22 10:55 صبح

تاریخچه:

همانطور که از وجه تسمیه دهشک و بزن آباد بر می آید قریه های قدیمی دهشک و بزن آباد از قرای قدیمه واز قدمت و پیشینه بالایی برخوردار است؛ وجود قبرستان های قدیمی همچون گورستان گبرها و گور دخمه های موجود در این منطقه مؤید حضور و اقامت اقوام زرتشتی ایرانی موسوم به ساگارتیان می باشد که پیش از دوره اسلامی در برخی از مناطق قهستان ساکن بوده اند. همچنین قبرستان های متعدد در این روستا حکایت از وجود جوامع بشری در ادوار مختلف تاریخی در این منطقه می باشد که می توان علاوه بر قبرستان گبرها به قبرستان صوفیان وقبرستان فعلی با قدمتی دیرین اشاره کرد. در تقسیمات کشوری دهشک و بزن آباد جزء نیم بلوک از بلوک های قدیمی ولایت قهستان و قاینات به شمار می رفته . حمد الله مستوفی در کتاب نزهة القلوب (730 قمری) قهستان را اینگونه معرفی می کند: قهستان 16 ولایت است از جمله : ترشیز، تون، بجستان، بیرجند، خوسف، شاخن، فَشارود، دهشک و بزن آباد دشت بیاض، جنابذ (گناباد)، خور، زیرکوه، طبس مسینا، طبس گیلکی، قاین، درح و مومن آباد. ودر جای دیگر نویسد بلوک فَشارود در آب هوا ومحصول با بلوک شاخن متقارب است. لطف الله بهدادینی خوافی مورخ مشهور دوره تیموری در کتاب حافظ ابرو ولایت قهستان را مشتمل بر چند قصبه و ناحیت بزرگ می داند، از جمله: قاین، جنابذ(گناباد) ، ناحیت بیرجند، تون(فردوس)، زیرکوه، ناحیت بجستان، ناحیت نهارجان، طبس گیلکی و رقه، شاخن، فَشارود، ناحیت مومن آباد، ترشیز(کاشمر)، طبس مسینان و خوسف دهشک و بزن آباد دشت بیاض، . معین الدین اسفزاری در کتاب روضة الجنات (تالیف 879) قهستان را مشتمل 9بلوک به شرح زیر می داند: تون، طبس مسینا، دهشک و بزن آباد دشت بیاض، نهار جان، مومن آباد، شاخن، فَشارود، جنابد و زیرکوه. در کتاب صور الاقالیم تالیف ابو زید بلخی از نویسندگان عهد شاه عباس صفوی، از بلوک فَشارود به عنوان یکی از بلوک های نه گانه قهستان نام برده شده است. در کتاب احیاء الملوک که از کتب قدیمه است در صفحه نهم از آن گوید که قهستان را سام بن نریمان بنا نهاد وعمده قهستان خطه قاین است واین ولایت به ده بلوک تقسیم می شود: بلوک مومن آباد، زیرکوه و دهشک و بزن آباد دشت بیاض، قاین،شاخن، فَشارود، شاه آباد، سنجاب رود، نهارجان وعربخانه الی کوه شاه واین تقسیم مطابق عهد صفویه ونادراست که معمول بوده است. زین العابدین شیروانی در کتاب بستان السیاحة (تالیف 1247 قمری) از فَشارود به عنوان یکی از 16 ولایت قهستان یاد می کند. اعتماد السلطنة وزیر دارالطباعة ناصر الدین شاه در کتاب مرآت البلدان قرای بلوک فَشارود را مختصراً بیان می دارد. در کتاب جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی تالیف گای لِسترانج مستشرق انگلیسی(1854-1933) اشاراتی به نیم بلوک شده است. در اواخر دوره صفویه قهستان به تدریج تجزیه شد و قاین مرکزیت ایالت پهناور و پر آوازه قهستان بزرگ را از دست داد و از آن پس قهستان کوچکتر بنام ولایت قاینات شکل گرفت، در این سالها قهستان کوچک به 5/9 بلوک به شرح ذیل تقسیم شده بود؛ ( در این دوره بلوک فَشارود موقتاً به بلوک القور تغییر نام یافت.) 1-بلوک شهاباد خوسفرود 2- بلوک پسکوه قاین و چرمه و بیهود 3- بلوک القور 4- بلوک زیرکوه و زهان 5- بلوک مومن آباد و سربیشه 6- بلوک نه و بندان 7- بلوک عربخانه و مختاران و هردنگ 8- بلوک شاخن 9- بلوک قاین و نیم بلوک در زمان نادرشاه افشار بلوک القور مجدداً به بلوک فَشارود تغییر نام پیدا کرد و حکومت ولایت قاینات به ایل خزیمه به سرپرستی امیر اسماعیل خان خزیمه واگذار گردید که قاینات به 10 بلوک به شرح زیر تقسیم گردید: 1-مومن آباد 2- زیرکوه 3- دهشک و بزن آباد دشت بیاض4- شاخن 5- قاین 6- فَشارود 7- شهاباد 8- نهارجان 9- عربخانه 10- بیرجند واسیلی ولادیمیر بارتولد مستشرق رومی (1901میلادی)قهستان را اینگونه معرفی می کند: قهستان ولایتی است کوهستانی در جنوب خراسان که چند راه را به هم متصل می کند . در قسمت جنوبی نخل می روید و بقیه ولایت نقاط سردسیر است. بر طبق اظهارات دکتر بارتلد منطقه قاین به 9بلوک به شرح زیر تقسیم می شود :1. نه 2. سنی خانه 3. زیر کوه 4. خوسف 5. القور 6. نهار جان 7. قاین 8. نیم بلوک 9. سهوا ولایت قاینات دردوره زندیه و قاجار و اوایل پهلوی به 10 بلوک مذکور بوده است.

نظرات شما ()

نوشته شده توسط: سینا

شنبه 87 تیر 22 10:53 صبح

موقعیت جغرافیایی

نگارش یافته توسط مدیر سایت

11 تیر 1386 ساعت 08:16

از قدیم‌ترین زمانها تا اواخر دوران زندیه، در جنوب خراسان، ولایتی به نام قهستان وجود داشته است. حوزه حکومتی این ولایت، علاوه بر ناحیه جنوبی خراسان (به غیر از نیشابور) قسمت کویر مرکزی را شامل می‌شده است. این ولایت در قرن پنجم و ششم و نیز در قرن
سیزدهم هجری، شامل قسمت‌هایی از استان سیستان و بلوچستان و نیز مناطقی از کشور فعلی افغانستان بوده است. کتیبه «کال جنگال خوسف» به خوبی تأیید می‌کند که حداقل، منطقه قهستان در دوره اشکانیان دارای استقلال اداری بوده است.
قهستان یا قوهستان به معنای کوه است و با توجه به موقعیت کوهستانی آن به این نام موسوم است. قهستان از عهد ساسانیان مردمانی با استعداد و سلحشور داشته که مایه دلگرمی حکومت وقت و منشأ قدرت در این منطقه بوده‌اند و ولایتی آباد و دارای روستاهای حاصلخیز بوده است. از سال 226 تا 655 هجری حکومت قهستان در دست حکام اسماعیلی بوده است که تا سال 655 هشت نفر از حکام آنها بر قهستان حکمرانی می‌کردند. پس از شکست اسماعیلیان به دست مغولان، حکومت آنها از هم پاشیده شد و سران آن از این نواحی گریختند.
از اسماعیلیان در مناطق کوهستانی و سوق الجیشی قهستان بویژه بیرجند، قلاع و استحکامات زیادی باقی مانده است.
در زمان صفویه (907 تا 1135 هجری) که امرای عرب تبار خزیمه و شیبانی بر مناطق مختلف قهستان و به ویژه طبس خرما (گلشن) و بیرجند استقرار داشتند، بیرجند را به تدریج به عنوان مرکز قدرت خود انتخاب کردند.
از قرن دهم و یازهم هجری فصل جدیدی در تاریخ منطقه گشوده می‌شود. در این زمان خاندان خزیمه علم که مورد حمایت حکومت مرکزی بودند، در منطقه قدرت گرفته و به تدریج مرکزیت منطقه که تا این زمان قاینات بوده به بیرجند منتقل می‌شود.ی می باشد
استان خراسان جنوبی یکی از استان‌های جدید‌التأسیس کشور است که به دلیل تأخیر 40 ساله در تقسیم استان خراسان و عدم سرمایه‌گذاری‌های لازم طی سال‌های گذشته جزء استان‌های مروم و کمتر توسعه یافته می‌باشد. لازم به ذکر است که با پیگیری مسئولین محترم استان و موافقت مسئولین محترم کشور بویژه ریاست محترم جمهور اخیراً این استان جزء استان‌های برخوردار از توازن منطقه‌ای محسوب گردیده است.
این استان امکانات بالقوه و استعداد مطلوبی در زمینه‌های مختلف اقتصادی بالاخص صنعت و معدن دارد که با توجه به شرایط اقلیمی، کمبود بارندگی، قلت منابع آب و ... بایستی سیاست‌های مناسبی به منظور استفاده بهینه از این استعدادها اتخاذ گردد. از طرف دیگر استان از نظر نیروی تحصیل کرده و کارآمد و متخصص در بخش‌های مختلف اقتصادی بسیار غنی است که می‌تواند تأثیر شگرفی بر بهره‌وری و استفاده بهینه از منابع بگذارد.
در بحث سرمایه‌گذاری همانطور که اشاره شد استان خراسان جنوبی به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص (قرارگیری در حاشیه دو کویر بزرگ و همجواری با کشور افغانستان) و محرومیت‌های خاص اقلیمی و منطقه‌ای، دوری از مراکز تصمیم‌گیری و .... به لحاظ سرمایه‌گذاری وضعیت مناسبی نداشته و رشد کم سرمایه‌گذاری در طی سنوات اخیر در بخش‌های مختلف مؤید این مطلب است.
* موقعیت جغرافیایی (اقلیم و سرزمین) :
* جمعیت :
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1375 جمعیت استان بالغ بر 475251 نفر بوده است برآوردهای صورت گرفته برای جمعیت استان در سال 1384، رقمی معادل 519567 نفر را نشان می‌دهد.
* تقسیمات سیاسی :
استان خراسان جنوبی با وسعت حدود 67/82863 کیلومترمربع، معادل 08/5 درصد مساحت کشور را به خود اختصاص داده است. این استان در شرق کشور قرار گرفته و از شمال به استان خراسان رضوی، از جنوب به استان سیستان وبلوچستان و کرمان، از شرق به کشور افغانستان و از غرب به استان یزد محدود شده است. در سال 1384 استان دارای 6 شهرستان، 17 نقطه شهری، 14 بخش، 42 دهستان و 2072 آبادی دارای سکنه بوده است.
* عوارض طبیعی:
در مورد عوارض طبیعی استان می‌توان از رشته کوههای باقران، مؤمن آباد، شاهکوه، آهنگران، شکرآب، ‌رچ وکوههای رنج، اسپرو، آرک، سلیمان، تنگل عرب و ... نام برد. رودخانه‌های فصلی منطقه عبارتنداز: سیاهکوه، ماهی رود، حاجی‌آباد، شاه آباد، النگ و ... . چاههای استان عمدتاً چاه کشاورزی هستند، می‌توان به مواردی از قبیل: چاه زنجبیلی، چاه طالقانی، چاه استقلال، چاه کلوخ، چاه طالب و ... اشاره کرد. چشمه‌ها با اسمهای محلی مشهور هستند از این بین می‌توان به چشمه هامون، چشمه کدو، چشمه پشتاپشت، چشمه چغوکی و ... اشاره نمود.
* منابع آب:
آب این استان از طریق 1949 حلقه چاه، 3687 رشته قنات، 1261 رشته چشمه با میزان آبدهی 35/927 میلیون متر مکعب و رودخانه‌های خوشبخت افین، قاین، شاخن و فخرود با میزان آبدهی 4/16 میلیون مترمکعب تأمین می‌شود.
* اقلیم:
استان خراسان جنوبی دارای اقلیم نیمه صحرایی ملایم با آب و هوایی گرم صحرایی می‌باشد. میانگین بارش سالانه در این استان 04/80 میلی‌‌متر و متوسط دمای آن از 9/4 الی 1/28 درجه سانتیگراد در تغییر است

قاینات

شهرستان قاین انچنان که مارکوپلو می نامید( تو نو کاین )از قدیمی ترین شهرهای ایران است که در قدیم پایتخت قهستان کوهستان بوده است .

قاینات منطقه ای خشک وتقریبا کویری و دارای اب وهوای متغیر است که در شمال ان شهرستان گناباد

ودر غرب ر ان شهر فردوس ودر جنوب ان شهرستان بیرجند قرار دارد .در شرق با افغانستان 13 کیلومتر

مرز مشترک دارد .رشته ارتفاعاتی در غرب ان وجود دارد .رود های دائمی در این منطقه نیست و

مهمترین رود ان سرچشمه است.

مهمترین محصول ان زعفران است که معروفیت جهانی دارد وبرخی محصولات دیگر نظیر گندم وهویچ

نیز بدست می اید .در قاین در گذشته جنگلهای بسیار و همچنین دامداری و جود داشته وپشم

مرغوبی به دست می امده که امروز قابل توجه نیست .زبان مردم قاین از لهجه های قدیم ایرانی و

نزدیک به پهلوی است .قاین در قدیم یکی از مراکز مهم فرقه اسمعیلیه بوده است.

نظرات شما ()

نوشته شده توسط: سینا

تاریخچه

پنج شنبه 87 خرداد 9 4:29 عصر

دهشک منطقه سر سبز وزیباست که از دو روستای قدیمی دهشک و بزن آباد تشکیل شده است و از توابع شهرستان قاین در حاشیه جاده قاین به مشهد و هم جوارباشهر خضری ودشت بیاض و روستاهای گریمنج و اسلام آباد( نیم بلوک جدید ) وازطرفی در حاشیه جاد ه سرایان واقع است....این شهرک در دامنه کوهای کم ارتفا ع و مشرف بر دشتی زیبا و سر سبز مشهور به جلگه که با داشتن چاه های عمیق قطب مهم کشاورزی در خراسان جنوبی محسوب میشود این مکان زیبا دارای جاذبه های زیبای طبیعی از.جمله : کاریز (قنات) ، خانه باغ بهزادیان معروف به باغ ایتالیا ، چنار احمدبیک ، کمپ و قلعه دختر است. (برگرفته از وبلاگ دهشک آنلاین)

که قدمت این دو روستای قدیمی به چند صد سال قبل برمیگردد. که در این جا به تاریخچه این دو روستا اشاره میکنم.

تاریخچه بزن آباد:

روستای بزن آباد در ابتدا توسط برزو (نوه رستم) در جای کنونی چاه شماره 21 شرکت سهامی زراعی واقع بوده است که از آن به نام برزوآباد یاد میشده است. آب روستای برزوآباد از دو قنات که یکی قنات فعلی بزن آباد است و قنات دیگر از پشت روستای بزن آباد که به کاکلی معروف بوده است و در منطقه ای به نام بند زینل آب بروی سطح زمین می آمده است.این طوری آب روستا تأمین می شده.و

علت اینکه بعدا مردمان این مکان مجبور به ترک آنجا شدند و به روستای بزن آباد نقل مکان کردند موارد زیر است.

1- حمله هلاکوخان پادشاه مغول

2- شکستن بند بیهود

3- حمله ایماغ ها

دلایلی بودند که مردم مجبور به ترک آنجا شدند

ادامه دارد...

نظرات شما ()

نوشته شده توسط: سینا